2010-04-23

Արդարության հաստատում թե՞ պետական շահեր


                                                     (21ապրիլ 2010, Արմավիր)
                                                             (Քննարկում)


  Բոլոր ժամանակների պատմությունը վկայում է , որ ավերներից սովորաբար ավելի հեշտ վերականգնվում են քաղաքները, բարեփոխվում են կյանքի պայմանները , քան փոխվում են մարդկանց հոգեբանությունն ու մտածողությունը, կյանքի բարոյական չափորոշիչները:      Պատմության մեջ վակուում գոյություն չունի: Ոչ մի ժողովուրդ չի կարող խուսափել իր պատմությունից: Կարող է միայն վերապրել այն, ինչն անելու համար յուրաքանչյուր ժողովուրդ պետք է հաշտվի իրականության հետ և լուծի բոլոր հարցերը, որոնք առկա են ժողովրդի մեջ և հարևանների հետ հարաբերություններում: Սա երկկողմանի գորընթաց է ,  հայ և թուրք երիտասարդները պարտավոր են միասին անրադառնալ պատմությանը, որպեսզի հաղթահարեն դրա ժառանգությունը:
  Այս  բովանդակությունն էր կրում Արմավիրի ԵՄԿԿ-ի գլխավոր մասնագետ Արգամ Արշակյանի նախաձեռնած "Արդարության հաստատում , թե պետական շահեր" թեմայով քննարկումը: Քննարկմանը ներկա  էին ԵՄԿԿ ՊՈԱԿ-ի տնօրեն Ս. Մերթարջյանը, Արմավիրի մարզպետի օգնական Ն.Պետրոսյանը, մարզպետարանի կրթության մշակույթի և սպորտի վարչության , մշակույթի և սպորտի բաժնի պետ Ա.Թորոսյանը և նույն բաժնի առաջատար մասնագետ Ա.Առաքելյանը: Մասնակցում էին նաև դասախոսներ, հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ:
   -Վերջ տանք լացի քաղաքականությանը: Երիտասարդությունը իրականում հասարակության ամենամեծ շարժիչ ուժն է : Ոչ մի պետություն զգացմունենքրի դրդմամբ որոշումներ չի ընդունում: Սկզբունքորեն  հաշվի են առնվում միայն պետական շահերը: Ունենք այն, ինչ ունենք: Մեզանից պահանջվում է դառնալ մի հզոր բռունցք և միասնական ուժով կանգնել պետության կողքին և ցույց տալ աշխարհին , որ հայ ազգը հզոր է , պահանջատեր , պատրաստ է արժանի հակահարված տալ պետության հանդեպ ցանկացած ոտնձգությունների: Մենք պետք է հասնենք նրան, որ , ի վերջո, Թուրքիային ստիպենք ընդունի ճշմարտությունը: Քանզի արդարության սպասող արյունը դեռ ծարավ է հատուցման,-այսպիսի խոսքերով սկսեց իր ելույթը Արմավիրի ԵՄԿԿ-ի գլխավոր մասնագետ Ա.Արշակյանը:
  Ըստ Արմավիրի մարզպետարանի աշխատակազմի կրթության , մշակույթի և սպորտի վարչության , մշակույթի և սպորտի բաժնի առաջատար մասնագետ Ա.Առաքելյանի`արդարության հատատումը կօգնի Թուրքիային հաշտվել իր իսկ անցյալի հետ, հաղթահարել մի բարդույթ , որը, սերնդեսերունդ փոխանցվելով, նորանոր կնճիռներ է ստեղծում հարևան երկու ժողովուրդների հարաբերություններում:
  -Մենք` երիտասարդներս , ամեն ջանք պետք է գործի դնենք այս ուղղությամբ: Ցեղասպանության ճանաչումը անխուսափելի է փաստագրական տվյալների ահռելի զանգվածի առկայության պայմաններում:Եվ, ի վերջո, ոչ մի կառավարություն չի կարող անպատիժ ոչնչացնել մի ամբողջ ազգի, -ավելացրեց Ա.Առաքելյանը:
  -Ազգային վիշտը կրակե շապիկ է , որը դեռ այրում է մեր ժողովրդին: Պատմությունը մարդկության հիշողությունն է և վաղվա օրվա ջահը, րըը պետք է լուսավորի ապագայի ճանապարհը:Ցեղասպանության զոհերի արյունը միշտ կկանչի ժողովրդին , քանի դեռ պատմությունը չի լռեցրել այդ արդարամիտ կանչը, -համոզված է ԵՄԿԿ-ի կամավոր Սյուզին: Նրա հավաստմամբ ` գալու է մի օր , երբ վտարանդի մեր սփյուռքը վերադառնալու է , քանի որ օտար երկիրը մարդու համար շքեղ ու հարմարավետ հյուրանոց է լոկ:Իսկ ապրելու համար հարկավոր է հայրենի  տուն` օջախ:
  "Արմավիրի զարգացման կենտրոն" հկտնօրեն Ն.Առաքելյանը ողջունեց նմանատիպ քննարկումները: Նրա խոսքերով` ցեղասպանությունը միշտ հանցանք է եղել`համաձայն թե տեղական , թե միջազգային օրենքների և այդ հանցանքը պահանջում է թե պետության , թե անհատի պատասխանատվություն:
Քննարկման ընթացքում "Կորսված ճարտարապետական հուշարձաններն  ու գրքարվեստի գոհարները" պատմական ակնարկով հանդես եկավ Արմավիրի ԵՄԿԿ-ի առաջատար մասնագետ Ի.Ամիրխանյանը :
   -Շատ կարևոր է , որ երիտսարդության մեջ ամրապնդվի ազգային ինքնագիտակցության գաղափարը : Թուրք բարբարոսները ավերեցին 20-րդ դարի մեր մշակությաին ժառանգությունը: Նույն քաղաքականությունն են որդեգրել նաև այսօր `21-րդ դարում: Եկեք չնպաստենք նրանց գործունեությանը ,ինքներս ավելի լուրջ վերաբերվենք մեր պատմամշակութային արժեքներին , քանի որ դրանք այսօր գնահատման և պահպանման կարիք ունեն, -ասաց Ի.Դանիելյանը:
Ի վերջո, ճանաչումն ու հիշողությունը մեզ պետք է ոչ միայն հիշելու համար այն , ինչ տեղի է ունեցել , այլև այդ ծանրագույն չարիքից ապագայում խուսափելու համար:
Եվ եթե հայ ժողովուրդը այդ արհավիրքն ապրելուց հետո ուժ գտավ հառնելու , իր պատմական հայրենիքի մի հատվածում պատմություն կերտելու , իսկ այսօր` արդեն անկախ` պետականություն ապրապնդելու , զորացնելու և շարունակելու իր մասնակցությունը բերել համամարդկային մշակութային արժեքների ստեղծման գործում, ապա դա , ըստ էության, վերապրածների պատասխանն է ցեղասպանությունն իրա գործողներին:

Комментариев нет:

Отправить комментарий