(Արմավիր, հունիսի 11)
- Ինձ անհրաժեշտ է ստախոս օգնական, որպեսզի ոչ թե կատարի նրանց խնդրանքները, այլ այնպես անի, որ նրանք մեզնից գոհ գնան:
- Բայց արդյոք սուտը այդքան կարևոր է քաղաքականության մեջ:
- Օհ, այդ ինչ ես ասում…
Պիեսից վերցրած այս հատվածում քաղաքական գործիչ` դեպուտատ Բենեկիսը, ինքն էլ չիմանալով ստախոսության օրենքները, սակայն դրա բարդության կարևորությունը գիտակցելով , փորձում էր քարտուղարուհուն բացատրել ստախոս օգնականի կարևորությունը:Շուտով հայտնվում է <<այդ տիպը>>, այն ճարպիկը, ով նպաստելու էր դեպուտատի հաջող գործունեությանը և նրա համբավի տարածմանը….
Սրանք , իհարկե, ժամանակավոր հաջողություններ էին , քանի որ շուտով դեպուտատի ամբողջ մթնոլորտը վարակվելու էր փչան Թոդորոսի արվեստով…
Արմավիրի ԵՄԿԿ-ի կամավորներն այսօր տեղափոխվել էին քաղաքականության ոլորտ: Նրանց ցանկությամբ կենտրոնում տեղի ունեցավ <<Պահանջվում է ստախոս>> տրագիկ- կոմեդիայի դիտում-քննարկումը:
Շուրջ երկու ժամ պիեսը դիտելուց հետո սկսվեց ակտիվ քննարկում:
Կամավորները երկու մասի էին բաժանվել .ոմանք պնդում էին , որ սուտը իրականում անհրաժեշտ է, բայց սահմաններում, իսկ ոմանք էլ ժխտում էին ստի դերակատարությունը`պատճառաբանելով դրա կործանման արհավիրքները:
-Ըստ ինձ` մարդկային հարաբերություններում սուտը ամենավատ , ամենաաններելի վարքագիծն է : Դա մարդուն ծաղրելու, մարդկային արժանիքները զրոյացնելու հիանալի միջոց է, ինչն շատ լավ անում էր Փչան Թոդորոսը,- ասաց Մկրտիչը:
Իսկ Արմանը պնդում էր, որ պիեսը արդիական է բոլոր ժամանակներում, այն համահունչ է քաղաքական մթնոլորտին. մշտապես խոստումներ տալ, երևի հույսը չմեռցնելու համար, սակայն թողնել թղթի վրա:
Նրա կարծիքով` այս պիեսում ներկայացված էր երկու ծայրահեղություններ` ստի վարպետն ու ստել չիմացողը: Ստից միանգամայն ձերբազատվել, իհարկե , անհնար է, սակայն ամեն ինչ պետք է անել այդ ուղղությամբ:
Ըստ երիտասարդների` պիեսը կրում էր դաստիարակչական և ժամանցային բնույթ և շատ կարևոր էր , որպեսզի յուրաքանչյուր գործողության մեջ փորձեիր գտնել ճշմարտության հատիկը և ուղեցույց դարձնեիր քո ամբողջ կյանքի համար:
Комментариев нет:
Отправить комментарий